Hoe is het om in een landhuis te overnachten?

Hilton Park House ligt in het weelderige groen van county Monaghan en is een van de mooiste landhuizen van heel Ierland. Het statige oude landhuis is al sinds de 18e eeuw in bezit van de familie Madden. Vandaag de dag is het een fantastisch, gastvrij hotel waar Fred en Joanna Madden ervoor zorgen dat hun gasten zich thuis voelen. 

Dat gevoel van relaxte gastvrijheid merk ik direct bij aankomst. Er is geen officieel gedoe – alleen twee jongetjes (de volgende generatie Maddens) en twee hondjes die samen voetballen op het croquetveld voor het huis. Het is zonneklaar dat dit geen gewoon landhuishotel is; dit is een familiehuis, zoals dat al ruim 300 jaar het geval is.

Joanna heet mij welkom bij de deur en we praten over de omgeving en over wat ik die dag heb gezien (het Cuilcagh Lakeland Geopark, op slechts een uur rijden) terwijl ze me voorgaat op de mooie, houtgesneden trap naar mijn kamer. Ik heb net genoeg zelfbeheersing om te wachten tot ze weg is voordat ik op mijn hemelbed plof en al liggend het perfecte uitzicht op Hilton Lake bewonder. Daarna ga ik de boel verkennen.

Het huis zit vol verrassingen. Er staat een oude laptop op het bureau in de bibliotheek, een coole platencollectie ligt in een hoek van de spelletjeskamer en er is een verzameling hoofddeksels van eerdere generaties van de Madden-familie (één zit nog vol bloedspetters dankzij een strijd van lang geleden). Er ligt zelfs een toevallige handschoen van een wapenrusting op een vensterbank in de hal.

Op de eerste verdieping ontdek ik de mooie woonvertrekken en ontvangkamers van Hilton Park, waar de Maddens generaties lang hun gasten vermaakten. Elke kamer is ogenschijnlijk nonchalant ingericht met antieke meubels, kunst, familiefoto's en boeken. Het resultaat is uiterst aantrekkelijk.

Ik neem plaats in de zitkamer, waar het vuur brandt in de barokke, marmeren schouw. Naast me staat een glas witte wijn en er is geen enkel geluid dat me stoort.Door de hoge schuiframen zie ik dat het buiten schemerig wordt.

Na een nacht goed slapen, ga ik de trap af naar wat ooit het dienstbodevertrek was en waar nu het ontbijt wordt geserveerd onder een fraai gewelfd plafond. Ik kies voor avocadopuree en gepocheerde eieren op toast van zuurdesembrood (Fred is de kok en alleen het eten is al een bezoek waard). Ik maak een praatje met Joanna voordat ik lekker ga wandelen door de tuinen en richting het meer. In het vroege ochtendlicht, met de glinsterende dauw op het gras en alleen de twee hondjes als gezelschap, heb ik het gevoel dat ik in de heuvels van county Monaghan het paradijs op aarde heb gevonden.